CERVULA

CERVULA

turpe ludi genus, Augustino quam maxime damnatum, Serm. de temp. 215. Si adhuc agnoscatis aliquos illam sordidissimam turpitudinem de hinnula vel cervula exercere, ita durissime castigate, ut eos paeniteat rem sacrilegam commisisse.

Solebant nempo Ethnici et Pagani Kalendis Ianur. belluraum, pecudum et vetularum assumptis formis, huc illuc discursare, et petulantius sese gerere: quod a Christianis non modo proscriptum, sed et ab iis postmodum inductum constat, ut eâ die ad calcandam Gentilium consuetudinem, privatae fierent litaniae et ieiunaretur, et observare est in Concilio Toletano IV. can. 10. Conciliô Turonensi II. can. 17. alibi. Turpitudo de hinnula aut cervula, prohibetur apud Augustin. Serm. de Temp. Vetulas aut cervulas, aut iotticos facere, in Vita S. Eligii, l. 2. c. 15. quibus strenae diabolicae adduntur Concil. Autisidor. can. I. in cervulo ducere, aut in vetula udere, apud Halitgarium in Paenitent. c. 6. et.c Bonifacius Episcopus Moguntin. Ep. ad Zachariam Pontif. c. 6. Affirmant se vidisse annis singulis in Romana urbe, et iuxta Ecclesiam S. Petri in die vel nocte, quando Calendae Fanuarii intrant, paganorum consuetudine choros ducere per plateas et acclamationes rina Gentilium, et cantationes sacrilegas clebrare et mensae illas die vel nocte dapitbus onerare et nullum de domo sua, vel ignem, vel ferramentum, vel aliquid commodi vicino suo praestare velle. Ubi ad eundem paganicum lusum respicit. Plura hanc in rem vide apud Car. du Fresne in Glossar. et Macrum utrumque in Hierolex. Hinc Proverb. apud Gallos, N'en faire que le cerf. In variis enim Galliae inprimis urbibus, id ludicri olim in usu. Unde biculam facere, idem dictum

in Concilio Altissiodor. bicas autem Gallis feminas esse, sicut mares cervos, constat. Salmas. ad Solin. p. 222. Simile ludi genus Ermulus, de quo infra.